Wildlife in Schotland

In februari van dit jaar vertrok ik naar Schotland. Voor het eerst mocht ik in het buitenland een trouwreportage vast gaan leggen. Een droom van mij… Foto’s van deze reportage volgen later op het blog nog.

Tijdens het weekend in Schotland werd ik verrast door het bruidspaar. Ze stuurden mij een hele dag op pad met de bekende Schotse wildlife fotograaf Philip Price. Een hele dag samen op zoek naar dieren in het wild en deze proberen vast te leggen. Wat een superdag was dit. Je ziet niet alleen het toch al zo prachtige landschap van een heel andere kant. Maar ook het op een heel andere manier bezig zijn met een heel andere soort van fotografie was echt heel bijzonder. Het enige raakvlak is misschien het geduld dat je soms nodig hebt in beide takken van fotografie.Philip vertelde me tijdens het spotten naar de dieren over alles van het Schotse landschap en de dieren die daar leven. Een hele enthousiaste fotograaf met heel veel liefde voor zijn vak en de natuur. Volgens hem heb ik veel geluk gehad deze dag aangezien we overal dieren zagen en deze ook vast hebben kunnen leggen. Achteraf, als je de foto’s bekijkt, dan besef je wel waar de kick vandaan komt. Er zitten echt prachtige plaatjes bij. Dat maakt al het koukleumen, natregenen en verwaaien helemaal goed.

Schotland schrikt een hoop mensen af vanwege het slechte weer. Mij hield het vooralsnog ook wel tegen om die kant eens op te gaan. Dat zal het nu zeker niet meer doen. Mocht het op je verlanglijstje staan, stel het dan niet langer uit. Het is werkelijk waar een adembenemend mooi land. En als je ook nog van fotograferen houdt, dan is een dag op pad met Philip iets wat ik je echt aan kan raden!www.lochvisions.co.uk

_MG_0010 _MG_0123 _MG_0159 _MG_0179 _MG_0304 _MG_0332 _MG_0358 _MG_0381 _MG_0443 _MG_0459

Als bruidspaar waren we onder de indruk van alle aandacht die door Tina in de voorbereiding, het weekend zelf, en ook na de bruiloft in het creeeren van de reportage gestoken werd.

De uitkomst is een prachtig boek wat we enkel kunnen beschrijven als een kunstwerk. We hadden enkel met Tina een aantal zaken besproken die we graag wilden zien - voor ons waren dat veel fotos van (hopelijk lachende) gasten, weinig stijf geposeer, en vooral een indruk van het weekend, en verder hadden we weinig wensen. Wat we niet hadden verwacht was wat Tina met deze vrijbrief zou doen.

Wanneer we de reportage nu doorkijken hebben we echt het gevoel dat we dat het weekend opnieuw en opnieuw mogen beleven. Het leest haast als een verhaal, waarin we het weekend mogen zien door de ogen van Tina. Elke keer zien we weer een klein detail, of iemand in de achtergrond wat je voorheen nog niet opgevallen was.