Vrijgezellenfeestje Annemarie

Onderdeel zijn van het programma van een vrijgezellenfeest? Dat was me nog niet eerder gevraagd op de manier waarop ik het een paar weken geleden heb mogen zijn. Samen met 12 dames op pad. Na de high tea die eerder die middag gepland stond en voor de borrel en het avondprogramma dat nog lang zou duren.

Op naar de Theefabriek in Houwerzijl!

Toen het na de high tea mijn beurt was werd eerst een fles ‘bubbels’ geopend. Voor de gezelligheid, maar misschien ook om los te komen? De enige met ervaring als model was Annemarie, de ‘bruid to be’. Voor de overige dames was dit nieuw, en niet altijd ‘hun ding’. Maar ach, waar maak je je eigenlijk zorgen over als je met 12 dames bent? Indien nodig en gewenst gaf Annemarie graag tips, maar de meeste poses, veelal grappige situaties, lachbuien en gekkigheid ontstond helemaal vanzelf!

Na het proosten en de portretten van iedereen afzonderlijk op naar het speelbos. En hier voelden we ons niet te oud voor de glijbaan en het klimrek. Nee joh! Hoe meer de middag vorderde, hoe gekker het kon. Deden de bubbels hun werk? Nee, volgens mij was deze groep vriendinnen vooral een geval “Girls just want to have fun”!

101508-8 101508-38   101508-285 101508-274 101508-261 101508-229 101508-212 101508-108101508-204 101508-148 101508-126101508-346 101508-354-bewerkt 101508-422-bewerkt

 

 

 

Als bruidspaar waren we onder de indruk van alle aandacht die door Tina in de voorbereiding, het weekend zelf, en ook na de bruiloft in het creeeren van de reportage gestoken werd.

De uitkomst is een prachtig boek wat we enkel kunnen beschrijven als een kunstwerk. We hadden enkel met Tina een aantal zaken besproken die we graag wilden zien - voor ons waren dat veel fotos van (hopelijk lachende) gasten, weinig stijf geposeer, en vooral een indruk van het weekend, en verder hadden we weinig wensen. Wat we niet hadden verwacht was wat Tina met deze vrijbrief zou doen.

Wanneer we de reportage nu doorkijken hebben we echt het gevoel dat we dat het weekend opnieuw en opnieuw mogen beleven. Het leest haast als een verhaal, waarin we het weekend mogen zien door de ogen van Tina. Elke keer zien we weer een klein detail, of iemand in de achtergrond wat je voorheen nog niet opgevallen was.